In tegenstelling tot vele andere badplaatsen valt er in Donostia altijd wel iets te beleven. Dankzij de universitaire, toeristische en commerciële activiteiten is het een bruisende stad. Een feestelijke stad ook, voor alle generaties. Om de stad te verkennen wandelt u best eerst door de wirwar van steegjes in het oude stadsgedeelte. Alles ligt er dichtbij elkaar. Voorbijgangers, inwoners en toeristen kuieren tussen de vele winkeltjes - de traditionele zaken liggen er vredig naast trendy ketens. Maar een tripje naar San Sebastian is pas volledig na een bezoek aan de bars met pintxos, de Baskische, meer uitgebreide tegenhanger van de Spaanse tapas. In de bars staan de togen barstensvol met culinaire kunstwerkjes, waarin vooral vis en zeevruchten verwerkt worden. Maak vooral niet de typische beginnersfout door de eerste de beste bar in te duiken, u te laten verleiden door de heerlijke geur en u direct op de pintxos te storten. Als u de lokale gebruiken wil volgen, onderneemt u een soort bedevaart, van bar tot bar. Naar goede txikiteo-traditie komt men aan het begin van de avond na het werk samen om een txikitos- of wijntjesroute te doen. U komt mensen van alle leeftijden en sociale klassen tegen: inwoners en toeristen drinken zij aan zij, overstemd door vrolijk geroezemoes. Wat adresjes betreft, raden we u aan om gewoon op het publiek af te gaan, vooral op de lokale inwoners dan. Een vaste waarde blijft Aralar, bekend voor de verse lever à la plancha (Puerto 10, tel.: 943 42 63 78). Noteer ook dat de wijk Gros sterk opkomt op het vlak van pintxosbars - de stijl is er wat hipper en een tikje afgeborsteld. Een bezoek aan de oude stad moet natuurlijk ook langs de Plaza de la Constitución gaan, het hart van de stad. Op dit plein worden de meeste festiviteiten van de stad georganiseerd. De vrolijke, kleurrijke gevels verraden dat dit ooit een arena was. Vandaag is het een heel andere soort ‘arena’: één vol terrasjes… zalig om even uit te rusten, mensen te bekijken en bekeken te worden. In het oude centrum staan verschillende kerken, zoals de San Vicente, de oudste kerk van de stad. Ze werd gebouwd aan het begin van de 16e eeuw in een sobere gotische stijl. Pal tegenover de kerk – en lijnrecht er tegenover qua stijl – staat de basiliek van Santa Maria. Die werd opgetrokken op oude Romeinse ruïnes en heeft een opvallende barokke gevel.

Romantiek verzekerd, natuurlijk, in een stad aan zee... Wat is er romantischer dan met z’n tweetjes langs de kust te wandelen, de blik gericht op de horizon? Maar romantiek vind je in deze serene en elegante stad ook elders. Bijvoorbeeld in het modernistische gedeelte van de stad, dat dateert uit de tweede helft van de 19e eeuw. In tegenstelling tot de nauwe, donkere steegjes van de oude stad àdemt deze wijk, die bekend staat als de barrio romantico. Op de brede verkeersaders met bomen heerst vooral orde. De lanen liggen loodrecht op elkaar, duidelijk beïnvloed door het Franse neoclassicisme. De buurt werd recent gerenoveerd en is nu voetgangersvriendelijk. De mooie, brede lanen zijn ideaal om te flaneren. De wandeling start op de Alameda, de boulevard die de grens vormt tussen de oude en de nieuwe stad. Op deze laan vol populieren zitten inwoners vaak op de bankjes te praten, in de schaduw van de bomen. Een ideaal plekje dus om even op adem te komen en de sfeer van het lokale leven op te snuiven.

Vergeet ook niet om af en toe omhoog te kijken (hoewel de winkels alle aandacht opslorpen!), want de gerestaureerde gevels zijn erg fraai en bevatten veel modernistische details, zoals gekleurde tegels. Het samenspel van houten vensternissen, frontons en kariatiden is indrukwekkend. Loop zeker ook even langs de Plaza de Gipuzkoa, een idyllische oase van water en groen. Het plein staat vol yuccas en palmbomen en wordt omringd door indrukwekkende booggewelven. Aan de rand ligt het paleis van de Diputación (Regionale Raad), een neoklassiek werk van de architect Goikoa. Het stadhuis, oorspronkelijk geconcipieerd als casino, kijkt uit op de zee en de tamarindes van de Alderdi Ader tuin, en wordt algemeen beschouwd als één van de mooiste gebouwen van Spanje. Langs de oevers van de rivier liggen het weelderige Victoria Eugenia-theater en het illustere Maria Cristina-hotel, waar veel beroemdheden overnachtten, van Mata Hari tot John Malkovitch...

Eén brug moet u zeker gaan bekijken: de Maria Cristina brug. Die bevindt zich vlakbij de Plaza de Bilbao, waar de vele ronde vormen radicaal breken met de rechtlijnigheid van de omringende straten. Hier steekt de kathedraal Buen Pastor boven de stad uit. Ze werd in de 19e eeuw in neogotische stijl opgetrokken en is schitterend ingericht. De oevers van de Urumea bieden ook erg mooie, dromerige plekjes. Parallel met de rivier loopt de Primstraat met elegante gevels en imposante portalen. Daar kunt u een stop inlassen bij La Casa del Café, een mooie, chique zaak voor een verkwikkende koffie - u proeft er de beste soorten (San Martzial, 19). Maar echt het meest romantisch is de buurt aan de voet van de Monte Igueldo, aan het einde van het Ondarretastrand. Aan de boulevard Infanta Beatriz, waar de rust enkel verstoord wordt door het zingen van de vogels, staan buitengewone belle-époquewoningen met schitterende tuinen. Heel opvallend is een landhuis in Baskische stijl met oosterse invloeden, en ook de villa Saudade met azulejos. In de omringende straten mis je meteen die ouderwetse sfeer. Die zijn ten prooi gevallen aan de recente verstedelijking...