Deze gigantische tempel in het midden van de stad is een van de beroemdste van India en het mooiste voorbeeld van Dravidische architectuur. Hij is 6 hectare groot en krijgt dagelijks ongeveer 10.000 be-zoekers over de vloer. Als je slechts één tempel in India zou bezoeken, dan moet het deze zijn! Hij toont een staalkaart van de hele hindoecultuur en zijn vele contrasten: geloofsijver en stille meditatie, overladen versieringen en soberheid, de aanwezigheid van lokale bevolking, bedelaars en pelgrims uit verre streken, evenals enkele toeristen die worden gevolgd door nieuwsgierigen en verkopers van allerlei snuisterijen. De tempel is opgedragen aan Meenakshi (de godin met de vissen-ogen), een prehindoeïstische avatar van de vrouw van oppergod Shiva die beter bekend is onder de naam Parvati. Hoewel hij aanvankelijk werd opgericht door koning Kulasekara Pandya, dankt hij zijn huidige pracht voornamelijk aan de Nayaks. Vier grote gopurams (torens) verlenen toegang tot het heiligdom. Ze verrijzen majestueus boven de buitenmuren en wijzen naar de vier windstreken. De indrukwekkendste – aan de zuidkant – is 50 meter hoog. Iedere gopuram is versierd met een overvloed van gebeeldhouwde personages uit de hindoemythologie.

Binnen de tempelmuren staan nog acht andere, kleinere gopurams in dezelfde stijl. De meeste bezoekers betreden het heiligdom via de oostelijke ingang. Daar vind je ook de verkopers van offeranden, te midden van een overvloed van geuren en kleuren: fruit, slingers van rozen en jasmijn, wierookstokjes en veelkleurig poeder voor de tikka, het puntje dat gelovigen aanbrengen op hun voorhoofd. Om de tempel te betreden moet je je schoenen uittrekken. Wachters controleren of alle bezoekers zich daaraan houden. Voorbij de kraampjes met offeranden kun je niet ontsnappen aan die met religieuze artikelen, het ene in de ogen van niet-hindoes nog kitscheriger dan het andere. Ze staan in de Ashta Shakti Mandapam-zaal, waar de pelgrims die van ver komen van de gelegenheid gebruikmaken om een hapje te eten en even uit te blazen van hun vermoeiende reis. De bas-reliëfs op de zuilen verhalen de geboorte van Meenakshi en haar leven als prinses in Madurai, evenals de wonderen die Shiva verrichtte. De grote zaal naast de Ashta Shakti omvat 110 zuilen in de vorm van een yali, een fabeldier met het lichaam van een leeuw en de kop van een olifant dat je op verscheidene plaatsen in de tempel tegenkomt. Links kom je vervolgens bij het heilige bassin van de Gouden Lotus, dat omringd is door een zuilengang. Via enkele trapjes kunnen de gelovigen erin baden. Ten tijde van de Sangam-academie kwamen Tamildichters rond dit bassin samen en beoordeelden de leden van de academie hun werken. Volgens de overlevering werden de dichters hier in het water gegooid en achtte men alleen degenen die kwamen bovendrijven waardig tot de Tamilliteratuur te behoren. Ten westen van het bassin staat in een galerij een schommel: de Oonjal Mandapam. Iedere vrijdag worden de vergulde beelden van Meenakshi en haar echtgenoot Sundareswarar (Shiva) erop gezet en heffen de brahmanen gezangen aan terwijl ze de twee godheden vrolijk laten schommelen.

Beide beelden dateren van de 16de eeuw en zijn het voorwerp van een bijzondere verering: ze mogen niet alleen af en toe schommelen, maar krijgen ook vele offers aangeboden. Van de Oonjal Mandapam kom je in de Killikoontu Mandapam, de laan met de papegaaienkooien die is omzoomd met enorme bewerkte zuilen waarop personages uit de hindoemythologie zijn afgebeeld. De plafonds zijn beschilderd met zeer kleurrijke motieven. Verderop kom je bij de zaal met de duizend zuilen (Ayirakkal Mandapam), die van de 16de eeuw dateert. Ook daar is iedere zuil fijn bewerkt met gods-dienstige en mythologische figuren, in dezelfde weelderige Dravidische stijl die zo kenmerkend is voor Zuid-India. Het heiligste der heiligen, namelijk het heiligdom van Meenakshi en dat van Sundareswarar, is niet toegankelijk voor niet-hindoes, maar de tempel heeft voldoende andere verrassingen te bieden om je er enkele boeiende uren te laten doorbrengen. Terwijl je van de ene zaal naar de andere loopt, ontdek je zeker diverse verborgen schatten. Een van de voor buitenlanders ongetwijfeld bizarre zaken zijn de offergaven in boterballetjes. Die worden door de gelovigen naar de standbeelden van Shiva gegooid, die daardoor bedekt zijn met witte bolletjes. Andere beelden worden door de duizenden bezoekers ingesmeerd met olie en gekleurd poeder. Iedere dag dragen brahmanen op het ogenblik van de puja (ceremonie) de heilige baldakijn naar de tempel. Deze optocht wordt begeleid door muzikanten en is een interessant schouwspel! Iedere avond om 21 u volgt dan het meest romantische moment: de priesters halen het beeld van Sundareswarar uit het heiligdom en brengen het begeleid door zachte muziek naar zijn echtgenote Meenakshi, waar hij de nacht doorbrengt. Bij het ochtendgloren keert Sundareswarar terug naar zijn heiligdom. Praktische info: de tempel is dagelijks geopend van 5 tot 12.30 u en van 16 tot 21.30 u. Buitenlandse bezoekers moeten betalen voor een toelating om foto’s te maken.

Tegenover de oostelijke ingang van de tempel staat de Puthu Mandapam (17de eeuw), ooit de audiëntiezaal van koning Thirumalai. Aan de bewerkte zuilen en yali’s herken je de Dravidische stijl van de Nayaks. Tegenwoordig is er een gezellige textielmarkt ondergebracht. Er zijn stoffen per meter, leuke tafellakens, spreien, glazen armbanden, garen en band en papierwaren te koop. Madurai staat reeds lang bekend als een centrum van textielnijver-heid. De plaatselijke bedrukte katoen- en batikproducten zijn mooi en van goede kwaliteit. Bovendien zijn ze echt niet duur (maar vergeet niet dat in India de prijs nog altijd vooral wordt bepaald door je afdingkwaliteiten!). Je vindt er ook mooie natuurzijde in alle mogelijke tinten. Tegenover de stofverkopers zie je kleermakers met antieke naaimachines. Als een of andere stof je kan bekoren, stikken zij in een paar uur het gewenste kledingstuk voor je. Als je een voorbeeld meeneemt, maken ze zelfs een exacte kopie daarvan. Aan de North Chittrai Street, de straat die langs de noordkant van de tempel loopt, zijn bijzonder mooie winkeltjes gevestigd. Er zijn prachtige kunstvoorwerpen uit alle streken van India te koop, maar de prijzen zijn vaak overdreven hoog.