Dit eerste dorpje is tevens een van de meest levendige en het aanbod van te huren appartementen en kamers is er groot. Met meer dan 2.000 inwoners is dit het meest bevolkte en met Monterosso het meest toeristische dorpje van de streek. Het mooie Riomaggiore ontstond eind 12de eeuw, toen de bevolking van Montenero en Monte Verugora zich er vestigde. De brede hoofdstraat klimt naar de top van de heuvel en is afgezoomd met mooie huizen in warme tinten. Jammer van de lelijke (en luidruchtige) restaurantterrassen… De straat, opgetrokken op de gelijknamige bergstroom, eindigt aan de trappen die naar de dell’Assuntakerk (15de eeuw) leiden. Aan de overkant slingert een steegje naar de bovenstad voorbij de mooie San Giovanni Battistakerk. Dit gebedshuis werd in 1340 opgetrokken, maar de voorgevel werd in de 19de eeuw in een neogotisch jasje gestoken. Toch bezit dit gebouw nog steeds een roosvenster dat kenmerkend is voor deze streek. De twee zijpoorten zijn versierd met dieren en personages. Binnen ontdek je een opmerkelijk kruis van hout en een schilderij van de heilige Johannes in de woestijn dat wordt toegeschreven aan Domenico Fiasella. Beide kunstwerken dateren uit de 17de eeuw.

De bovenstad is ook tijdens het toeristische hoogseizoen rustig. Je geniet hier van een duizelingwekkend uitzicht op het dorp en de zee. Aan je rechterkant merk je de gevel van het gemeentehuis op dat versierd is met monumentale fresco’s van de Argentijn Silvio Benedetto, een artiest die uitgroeide tot een boegbeeld van de Cinque Terre (zie tekstkader). Een lange trap leidt naar de hoger gelegen huizen terwijl andere treden naar de hoofdstraat afdalen en een doolhof van doorgangen vormen langs muren, tuintjes en terrassen. Op de heuveltop staat het middeleeuwse kasteel (1260) met de gerestaureerde ronde toren. In deze eeuwenoude constructie worden nu congressen, tentoonstellingen en allerlei culturele evenementen georganiseerd. Op het terras geniet je van een uitzicht op het dorp. Hier zie je duidelijk dat Riomaggiore op de flanken van een diepe vallei werd opgetrokken. Naast het kasteel staat het Oratorio San Rocco dat in 1480 werd gebouwd na een pestepidemie. De lift nemen van de bovenstad naar het lagergelegen station (en omgekeerd) kost €0,50. Verlaat Riomaggiore niet zonder een bezoek aan het haventje dat je bereikt na een overdekte trap aan de voet van de hoofdstraat. Aan je rechterkant kan een tiental klanten plaatsnemen op het terrasje van restaurant La Lanterna. Dit kleine restaurant is een van de meest befaamde etablissementen van de Cinque Terre. Reserveren is hier dus aangewezen: 0187 920 589. Het dorp verlaten doe je over de Via dell’Amore (achter het station) een pad dat vanaf 1926 werd uitgehouwen in de rotsen. Het “pad van de liefde” is tot Manarola met vloerstenen bedekt. De wandeling duurt ongeveer een halfuur en dit is het meest gemakkelijke en meest populaire stuk van de Sentiero Azzurro met een mooi uitzicht op de zee en de kliffen. ’s Avonds komen de bewoners er van de zonsondergang genieten op bankjes die de namen van beroemde liefdesparen dragen. Een heerlijk romantische ervaring!

Kort nadat hij in 1962 in Genua arriveerde van zijn thuisland Argentinië, ging Silvio Benedetto in op een uitnodiging om te schilderen en tentoon te stellen in het dorpje Manarola. Aanleiding was het jaarlijkse feest van de schilders georganiseerd door Dario Capellini. Het festival waaraan iedereen mocht deelnemen bestaat nog altijd, maar staat nu in het teken van de fotografie. De Argentijn viel voor de charmes van dit dorpje en sloot vriendschap met de plaatselijke bevolking. De veelzijdige creatieve ziel vestigde zich in Riomaggiore en creëerde een groot aantal kunstwerken voor het Parco Nazionale delle Cinque Terre. Inspiratiebron voor al zijn werken zijn bestaande personages en het leven in de streek. Thema’s van het fresco van het gemeentehuis zijn de visvangst, de zee en bijbehorende gevaren. In Vernazza vertelt een muurschildering dan weer plaatselijke legendes. Het meest recente fresco werd op 16 juli 2005 ingehuldigd voor het spoorwegstation van Riomaggiore voor het inleggen van een speciale trein die tussen de 5 dorpjes spoort. Het werk kreeg de naam “Gesta dell’uomo” en vertelt de geschiedenis van de mens en de steen in de Cinque Terre. Olga Macalusa en Silvia Lotti, de twee assistentes van de artiest werkten mee aan dit fresco. Dezelfde ploeg ontwierp ook de mozaïek aan de in- en uitgang van de ondergrondse gang naast hetzelfde station. Benedetto creëerde in Manarola de vloer van het stationsplein (een mozaïek met een albatros) en de lager gelegen kleine fontein van bewerkt marmer. In Monterosso kan je dan weer een fresco over de ansjovisvangst bewonderen… Het œuvre van Silvio Benedetto kan je ook buiten de Cinque Terre ontdekken. In het arsenaal van La Spezia stelt een van zijn fresco’s de arbeiders van een scheepswerf voor. Op Sicilië realiseerde hij een omvangrijk werk: de Divina Comedia uitgebeeld op 110 enorme blokken van steen. In Frankrijk tekende hij de decors van het theater van Valenciennes, een bekroning van de stedenband tussen de gemeente van Noord-Frankrijk met Riomaggiore en Agrigente.