In de middeleeuwen was Rye bijna volledig omgeven door water. Tot de zee zich drie kilometer terugtrok en het kleine stadje alleen achterliet op de heuvel langs de Rother-rivier. Wie hier aankomt, valt ogenblikkelijk voor de charmes van de steile geplaveide steegjes, de vakwerkhuisjes met witte gevels, de middeleeuwse vestingen en de fijne pubs. Het ‘Rye Heritage Center’ schetst de 700 jaar oude geschiedenis van de stad, met een audiovisueel spektakel rond een maquette die het Rye van de 19e eeuw voorstelt. De presentatie is wat ouderwets, maar ze vormt wel een goede inleiding op een stadsbezoek. Mermaid Street is de meest pittoreske en steile straat, met aan weerszijden prachtige oude huisjes die soms de vreemdste namen hebben: ‘Het huis aan de Overkant’ of ‘Het huis met twee ingangen’. Mermaid Inn was ooit een schuilplaats voor smokkelaars, maar vandaag is het een allercharmantst hotel. De oude kerk St. Mary The Virgin torent boven alles uit. De kerk is omgeven door een sfeervol kerkhof met oude, met mos begroeide stenen grafzerken die rusten in de schaduw van eeuwenoude bomen. De kerktoren deed lang dienst als wachtpost: het loont dan ook de moeite hier even naar boven te klimmen voor een panorama over de stad, de haven en het omringende platteland. St. Anthony’s House, het mooie, grote huis met vakwerk op de hoek van het kerkhof, dateert uit de 15e eeuw. Op de hoek ertegenover staat een massieve, ronde toren die in 1735 werd gebouwd om de watervoorziening in dit deel van de stad te optimaliseren. Dat Rye zo goed bewaard is, hebben we te danken aan een eeuwenoud incident. In 1606 kocht een zekere John Cheston hier een huis. Toen hij de dakpannen begon weg te nemen, kreeg hij het protest van de buren over zich heen. Sindsdien werd een decreet opgesteld dat verbiedt om aan de typische huizen te raken: elke aanpassing die het uitzicht van de straat verandert, is nu uit den boze. Een beetje lager in de stad ligt Ypres Tower, waar zich het museum van het kasteel van Rye bevindt. Een bezoek aan het kasteel zelf is niet meteen de moeite waard. Hetzelfde geldt voor het massieve Land Gate (1329), een van de weinige vestingen van de versterkte stad die de tand des tijds én alle aanvallers hebben overleefd.

We eindigen het bezoek aan Rye bij een andere schrijverswoning in West Street. Henry James kwam hier in 1898 wonen en stierf er in 1916. In tegenstelling tot de andere schrijvers in de buurt, koos deze Amerikaan voor een huis in de stad. Van de straat af gezien zou je het niet verwachten, maar de woning met een eerder sobere voorgevel heeft een gigantische tuin. Hier kwamen veel schrijvers over de vloer, onder meer Rudyard Kipling, H.G. Wells en Joseph Conrad.