Het klooster van Kechrovouni is gewijd aan het Ontslapen van de Moeder Gods, Onze-Lieve Vrouw van de Engelen, en staat aan de voet van de Kechrosberg (604 m). Het werd gebouwd tussen de 10de en de 12de eeuw, op initiatief van drie vrome zusters uit Tripotamos. Op een nacht deden ze op hetzelfde ogenblik, dezelfde droom. Een vrouw gaf hun de opdracht om drie cellen te bouwen op de Kechrosberg, op de plek waar reeds drie kapellen stonden. Langzaam kwamen er nog andere slotzusters bij, en zo ontstond het klooster, dat uiteindelijk de allures kreeg van een vesting. Vandaag is het een miniatuurdorp met bloemrijke straatjes, charmante binnenplaatsjes, overwelfde doorgangen en smalle trappen die de cellen met elkaar verbinden. Die kamertjes zijn neergepoot zonder precies plan op verschillende niveaus. Een echte doolhof die symbool staat voor het gonzende leven. Eenmaal voorbij de toegangspoort bewonderen we de klokkentoren met zijn twee verdiepingen, die het perspectief sluit. Het grote binnenplein leidt naar de hoofdkerk, naast twee originele gebouwen: de kerk van het Heilig Kruis en de kerk van de Heilige Drievuldigheid. Rechts komen we bij het indrukwekkendste complex van het klooster: het bidvertrek (oratorium) en de bescheiden cel waar zuster Pelagia de opdracht kreeg om de heilige icoon te zoeken. Er werd een heiligdom opgericht ter ere van de zuster, die 84 jaar werd en in 1970 zalig werd verklaard. Haar feestdag is 23 juli, de dag dat de Maagd voor de derde maal aan haar verscheen. Op die dag wordt de icoon van de Megalochari plechtig in processie naar het klooster gedragen. Vandaag wonen hier nog dertig nonnen onder leiding van zuster Iouliani, moeder overste.

Het klooster van Aghia Triada werd gesticht vóór 1744, het jaar waarin de kerk en haar bijgebouwen voor het eerst werden gerestaureerd. In 1745 namen twintig monniken van de Athosberg hun intrek in het klooster. Ze bouwden een bibliotheek, een dagschool én een nachtschool (deze "geheime school" was bedoeld om aan het toeziende oog van de Turkse bezetter te ontsnappen), en een seminarie om priesters op te leiden. Diverse tegenslagen luidden de neergang van het klooster in, dat in 1889 helemaal leeg stond. Het huidige complex, in het hart van een groene vallei, is voor de bezoekers een frisse, schaduwrijke oase van rust. Kallinikos, een monnik-kapitein van de "heilige berg", verkocht zijn zaak in Andros en zette koers naar Alexandrië. Toen hij voorbij het eilandje Planitis voer, kwam hij in een storm terecht. Zijn boot dreigde te zinken, en hij smeekte Maria om hem te behoeden voor een onafwendbare schipbreuk. Zijn wens werd verhoord. Kallinikos besloot op Tinos te blijven en liet in de buurt van Marlas het klooster van Kyra Xeni bouwen. De werken begonnen in 1732, en het klooster diende als toevluchtsoord voor de monniken van de Athosberg. Van daaruit ontwikkelden ze hun spirituele activiteiten op het eiland. Zuster Melanthia woonde in de omgeving van Marlas. Gedurende verschillende nachten zag ze een intens licht op de flank van de Meroviglia-berg aan de overkant van de vallei. Ze was ervan overtuigd dat het om een goddelijk teken ging, trok ernaartoe en ontdekte de ruïnes van een kapel. Daarop reisde ze naar Constantinopel, waar ze geld inzamelde voor de restauratie van het gebouw en de bouw van het klooster van Katapoliani, die rond 1780 startte. Vandaag woont hier geen enkele zuster meer en is het klooster uitgegroeid tot een bedevaartsoord.

De belangrijke rol van de katholieke gemeenschap is één van de meest tastbare gevolgen van de Venetiaanse aanwezigheid op het eiland tot begin 18de eeuw. Zo zijn alle dorpen in de streek van Kato Meria rooms-katholiek, met uitzondering van Sklavochori. En Xynara, aan de voet van de Exombourgo-heuvel, herbergt de zetel en het archief van de katholieke aartsbisschop van de Cycladen. De Aghia Sophia-kerk werd gebouwd op de andere helling, kort na de Turkse bezetting. Ze werd in 1895 gerestaureerd en herdoopt tot Iera Kardia tou Issou (Heilig Hart van Jezus). In 1941 groeide ze uit tot het belangrijkste bedevaartsoord van de Griekse katholieken. Je kunt hier de oude akropolis beklimmen tot aan het kruis op de top. Je hebt er een fantastisch uitzicht op de dorpen in de omgeving. Vader Savas onderhoudt het jezuïetenklooster in Loutra. Het tuin- en groenrijke decor doet de sobere, zuivere lijnen van het mooie neoklassieke complex en vooral de Sint-Jozefskerk nog beter doet uitkomen. Ongeveer honderd meter daarvandaan ligt het Ursulinenklooster. De Ursulinen richtten hier in 1931 een Frans-Grieks privé-lyceum op dat zo’n faam verwierf dat de rijkste Griekse families er hun dochters naartoe stuurden. Na de brand in 1927 kreeg het franciscanenklooster, dicht bij de afslag naar Messi, zijn silhouet terug. Het ziet er elke lente jonger uit dankzij de schitterende margrietentapijten.