Van dit prachtige dorp, hoog op een heuveltop gelegen, vallen meteen de twee kastelen op: met hun ligging op een uitstekende rots boven de Aveyron zie je die nog het beste vanaf de weg naar St-Antonin-Noble-Val. Wagens zijn verboden in dit middeleeuwse stadje. Dat zorgt voor een charmante en pittoreske sfeer, die je al van bij het binnenkomen langs de toegangspoort met zijn toren voelt. Dankzij de rotsschilderingen en paleolithische voorwerpen die men in de omgeving ontdekte, weet men dat hier 15.000 jaar geleden al mensen woonden. Toch kwam Bruniquel pas later tot volle ontwikkeling, dankzij zijn interessante ligging langs de weg naar Compostella en de handel in hennep, linnen en saffraan. Uit deze periode, de 13e eeuw, dateert het Château Vieux, dat gebouwd is op de fundamenten van een eerste vesting, wellicht uit de 6e eeuw, en verschillende keren herbouwd werd, tot in de 19de eeuw. Het Château Jeune, dat erlangs ligt, kan je nauwelijks ‘jonger’ noemen: het dateert uit de 15de tot 17de eeuw, en is minstens even indrukwekkend. Beide gebouwen zijn te bezoeken. Wie wat rondloopt in de smalle steegjes, ontdekt al gauw de mooie Porte Méjane onder de toren van de Place de l’Horloge, de Rue Droite en andere straatjes met veelzeggende namen zoals Bombe-Cul (‘de Dikgatstraat’) of Trotte-Garces (‘het Hoereneindje’). Onderweg zie je huizen uit de 13de, 14de en 15de eeuw, je loopt langs een houten passerelle tussen twee woningen, of je kan even halt houden aan La Maison Payrol (13de-14de eeuw), de vroegere residentie van de gouverneurs, later die van een rijke koopmansfamilie en vandaag museum.

Vanuit Bruniquel loopt de weg langs de Aveyron, waarbij je bij momenten langs indrukwekkende rotspartijen komt - en langs allerlei verhuurdiensten van kano’s en kajaks. Wanneer na een twintigtal kilometer eindelijk St-Antonin opduikt, weet je meteen: dit was de lange rit waard. Het dorp ligt er dan ook beeldig bij langs de oever van de rivier: niet voor niets werd het geklasseerd als een van de mooiste dorpen van Frankrijk. In de middeleeuwen was dit een belangrijk handels- en ambachtscentrum. Met zijn middeleeuwse straatjes en huisjes, zijn toren met loggia en zijn vierkante hal, heeft het dorp zelfs iets weg van Firenze: de betovering is compleet. Langs een brug over de Aveyron bereik je het dorp – te voet weliswaar: hier komen geen wagens binnen. Onmiddellijk kom je in het historische centrum terecht, waar de oudste gebouwen teruggaan tot de 12de eeuw. Zo ook het Maison romane uit 1125, het oudste burgerlijke monument van Frankrijk, waar vandaag een museum is ondergebracht. Ook de omgeving van Saint-Antonin is de moeite waard. De natuur toont zich hier van haar mooiste kant: steile rotswanden, een prachtige waterloop, onbetreden grotten, ingerichte grotten (zoals La Grotte du Bosc) of de witte kalkrotsen van Le Cirque de Bône, die je vanaf de hoger gelegen weg kan bewonderen. Meer dan een kunstenaar kwam dan ook naar hier afgezakt: zowel beeldhouwers, schilders als keramisten en andere artiesten vestigden zich hier. Op de zondagmarkt kan je dus heel wat meer kopen dan alleen fruit en groenten...