Liefhebbers van Disney-decors... welkom in Atlantis! U verblijft in een reusachtig hotelcomplex dat volledig was gefinancieerd door de steenrijke Sol Kerzner. Atlantis, nog excentrieker dan het al opmerkelijke Palace van Sun City, domineert het landschap van Paradise Island. Dit hotel, dat is opgevat als een paleis van de mythische Atlantide, is een uitgestrekt waterpretpark. De 6 lagunes vormen een reusachtig aquarium dat 13 miljoen liter water en nog eens 15 ton tropische vissen bevat... Het interieur is bewerkt met bladgoud, kristal, marmer en is uitgerust met reusachtige aquariums, waar roggen, haaien en veelkleurige vissen de aandacht trekken. Het hotel bevat eveneens een soort nepmuseum van zogenaamde buitenaardse aquanauten en schatten die op de bodem van de oceaan zouden gevonden zijn (het aquarium is toegankelijk voor het publiek, maar het kostenplaatje is niet min). In het pretpark staat een goedkope imitatie van een Azteekse piramide. Atlantis is eigenlijk één groot lunapark waar 1.400 à 4,000 bezoekers (afhankelijk van het aantal personen per kamer) samendrummen op een immense oppervlakte. Las Vegas in volle Atlantische Oceaan... het kan, maar het kost een hoop geld! Vanaf 230$ per kamer per nacht. Als u in de buurt komt, breng dan zeker een bezoek aan Paradise Island. Naast de Atlantis, dat zich een groot deel van het eiland heeft toegeëigend, vindt u er ook meer betaalbare hotels en twee bezienswaardigheden: een 14e eeuws klooster, dat recht uit Frankrijk lijkt te komen, dat uitkijkt op een tuin "à la VersailIes". Op het einde van het park kunt u slechts een glimp opvangen van de parasols van de Ocean Club, een vredige haven voor rijkelui die eerst in het casino van Atlantis hun dollars inzetten en dan naar de rust van hun privé-eilandje terugkeren.

Deze eilandengroep, ten oosten van New Providence, moet omwille van de vroege kolonisatie een van de meest "historische" plaatsen op de Bahama's zijn. Volgens de overlevering zouden de puriteinse pelgrims de religieuze onderdrukking in hun moederland, New England, zijn ontvlucht om in de Bahama's een "vrije" natie te stichten, waar ze hun religie onbelemmerd zouden kunnen belijden. Ze richtten de Adventure Company of Eleuthera op, waarvan de statuten de basis voor de latere grondwet zouden leggen en stuurden twee expedities uit naar het Beloofde Land. De eerste kwam nooit terug, de tweede zette een nieuwe groep aan om te vertrekken. Met 26 gingen ze aan boord. Op de Bermuda-eilanden werden ze vervoegd door een handvol kandidaat-kolonisatoren op zoek naar werk. Tijdens de reis van Williamen Sayle braken heel wat twisten over religieuze aangelegenheden los. Sommigen beweren dat beide een aparte route verkozen, anderen geloven dat Sayle, William en de rest van de bemanning achterliet op een eiland. Hoe dan ook, van Butler en zijn mannen is al lang geen sprake meer. William leed schipbreuk in het noorden van het eiland dat men omdoopte tot Eleuthera. De kolonisatoren hadden toen geen andere keuze dan zich schuil te houden in "Preacher's Cave", dat nog steeds één van de grootste trekpleisters op het eiland vormt. Het ging de overlevenden echter niet voor de wind. Met enige moeite stichtten zij een kolonie langs de oevers. Slechts een handvol avonturiers bleven op het eiland. Sayle zelf keerde in 1657 terug naar de Bermuda-eilanden. De anderen koloniseerden kleinere naburige eilandjes zoals Spanisch Wells en Harbour Island.

Het inwonersaantal van Harbour Island groeide in minder dan een halve eeuw aan van 175 tot 5.000 inwoners (1720-1773). Dankzij het toerisme telt het eiland nu meer dan 1.800 inwoners. In de hoofdstad, Dunmore Town, ademen de "kapiteinshuisjes" nog steeds een koloniale charme uit... Eleuthera is opgesplitst in twee zones: het Noorden met Spanish Wells en Harbour lsland, en het Zuiden met als zwaartepunt Governor's Harbour. Tussen deze twee uitersten strekt zich een 160 kilometer lange landstrook uit, die verbreedt ter hoogte van North Eleuthera over om en bij de 8 kilometer, maar soms niet meer dan 20 meter breed is. Het zogenaamde "Glass Window" (North Eleuthera) is zelfs maar één meter lang. Eleuthera telt meer dan 10.000 inwoners en maar liefst drie luchthavens die verbindingen verzekeren met Florida en Nassau. Naast het toerisme, de hoofdactiviteit op het eiland, is er ook een intensieve ananascultuur. Toch garandeert de dienstensector een grotere opbrengst en minder zwaar werk. De concurrentie van de Antillen en Hawai, die de Amerikaanse markt bevoorraden, is niet vreemd aan deze reconversie. Toch verbruiken de eilanders vooral streekproducten die op heel beperkte schaal ontgonnen worden. Proef ze zelf eens en... u zal ze gelijk geven! De teelt van andere groenten en fruit (mango's, meloenen, sinaasappels en tomaten) heeft min of meer stand gehouden, zorgt voor een deel van de inkomens en maakt van Eleuthera de belangrijkste landbouwproducent,... Eleuthera is geen echte aanrader. Op de beroemde 'predikantengrot' na valt er niet veel te zien. De grot is niet van de meest 'katholieke'... (er slingeren soms lege flesjes bier op de grond) en ook niet van de meest indrukwekkende. Het strand waar de eerste kolonisten aan land kwamen daarentegen is een streling voor het oog. De enkele hotels die er zich gevestigd hebben, hebben veel geleden onder de cycloon Andrew (1992) en onder de concurrentie van andere eilanden waaronder Harbour lsland. Ondanks restauratiewerken en de aangekondigde opening van nieuwe "resorts" oogt Eleuthera nog steeds weinig aantrekkelijk. Om de schijn hoog te houden en de toeristen niet teleur te stellen, zijn er gelukkig nog de villa's van de rijken en een paar luxe complexen. Op dat vlak steekt Harbour lsland iedereen de loef af.

TE ZIEN...

• Ocean Blue Hole Park (in het zuiden, vlakbij Rock Sound): een turkoois meer waarin veelkleurige vissen rondzwemmen die eerder in de oceaan thuishoren. Het zoute water doet vermoeden dat het meer ondergronds in verbinding staat met de Atlantische Oceaan. Maar ook Cousteau heeft geen doorgang gevonden... Ocean Blue, bijgenaamd "het meer zonder bodem", blijft dus een mysterie en het onderwerp van heel wat legendes. U kunt er zwemmen en duiken (ondanks het statuut van "natuurpark"), maar de grootste attractie is het voeden van vissen.

• Hatchet Bay Caves (in het noorden, vlakbij Gregory Town): deze immens doolhof van ongeveer anderhalve kilometer is een aaneensluiting van gangen en holten waar vleermuizen een ideaal schuiloord hebben gevonden. De grotten zijn zowel op eigen houtje als met een gids te bezoeken. U ziet er "historische graffiti's" (waarvan sommige meer dan een eeuw oud zijn) en indrukwekkende stalactieten en stalagmieten. Maak ook een omweg langs Gregory Town, een pretentieloos stadje met een zekere charme die ze vooral te danken heeft aan de kleurrijke cottages op de heuvel en het jaarlijkse ananasfestival (begin juni).

• Lighthouse Beach: een uitgestrekt en zo goed als verlaten strand in het meest zuidelijke puntje van Eleuthera.