Ten noordoosten van de Porta Nuova, in de vrij recente wijk Zisa, ligt het klooster van de Kapucijnen. Ondanks de geïsoleerde ligging is dit klooster zeker het bezichtigen waard. Hier bevindt zich de meest bizarre en aangrijpende bezienswaardigheid van Palermo. De eindeloze trap lijkt in de krochten der aarde te verdwijnen. In de catacomben van het klooster treffen we onvoorbereid achtduizend min of meer gemummificeerde lichamen aan, waarvan het merendeel tot skelet verworden. Prelaten, monniken, professors, Palermitaanse edellieden en kinderen, op hun paasbest uitgedost, hebben in de duistere en macabere gangen een laatste rustplaats gevonden. De oorsprong van de catacomben gaat terug tot de 16de eeuw; toen het klooster te kampen kreeg met plaatsgebrek. Aanvankelijk waren ze uitsluitend voorbehouden aan leden van de congregatie. Later werden de stoffelijke resten van gegoede weldoeners en hun familieleden, andere geestelijken, notabelen van de stad en zelfs kunstenaars ook toegelaten. Gerangschikt volgens sociale status, beroep en geslacht (voor de kinderen was er een aparte sectie), vormen de achtduizend lijken een beklemmend dodenrijk. Beklijvend is de uitzonderlijk goed bewaarde mummie van een klein meisje dat stierf in 1920 («de kleine Lombardo», in de Santa-Rosaliakapel). Als u inmiddels niet naar buiten bent gehold om uw longen te vullem met verse lucht. verneemt u van uw gids dat de meerderheid van de lichamen zo goed bewaard konden blijven dankzij de zeer droge lucht, in de ondergrondse gangen.