Vence nestelt zich wat hoger op een rotsachtig plateau. In tegenstelling tot Saint-Paul lijkt Vence meer op een grote Provençaalse gemeente met marktplaats, winkels, terrassen, moderne gebouwen, ziekenhuis en kazerne van de pompiers. Het historische centrum ligt verborgen achter een muur die sinds de stedebouwkundige veranderingen van 1840, wordt gevormd door tegen elkaar gebouwde huizen. Een laan omringt deze merkwaardige constructie en telt een aantal poorten. De mooiste poort (Porte du Peyra, vlakbij de place du Frêne) geeft toegang tot de middeleeuwse wijk. Je betreedt een andere wereld die bijna volledig verkeersvrij is. Sinds de Keltische-Ligurische nederzetting die daarna door de Romeinen werd bezet, verliepen hier twintig eeuwen geschiedenis. Het gewezen bolwerk van de heren van Villeneuve werd bewoond door de Orde van de Tempeliers en werd daarna een bisdom (een van de bisschoppen werd paus onder de naam Paul III). De gebouwen van de oude binnenstad dragen de sporen van dit glorieuze verleden.

De eerste constructies die deze geschiedenis illustreren langs een parcours van 25 etappes (het toerismebureau heeft een brochure over deze route) zijn de wachttoren (12de eeuw) die boven de Porte du Peyra uittorent, de gelijknamige fontein (beschermd monument) en het Château Villeneuve. Dit kasteel staat aan de ingang van Vence en was tot de Franse Revolutie de woning van de heren van Villeneuve (de graven van Provence en van Vence). Dit gebouw, dat niet als een kasteel oogt, herbergt sinds 1992 de Fondation Emile Hugues. Ook deze stichting is gewijd aan de moderne en hedendaagse kunst, maar is minder prestigieus. Het museum is gedeeltelijk gewijd aan beroemde artiesten die in Vence leefden. Matisse leefde bijvoorbeeld zes maanden in villa Le Rêve (bezoekuren zie praktische info) terwijl hij zich ontfermde over de bouw en versiering van de Chapelle du Roseraire. Deze kapel ligt buiten het stadscentrum (aan de baan van Saint-Jeannet) en is een heus kunstwerk en een van de belangrijkste monumenten van de stad. Tijdens een wandeling door de straatjes van het oude Vence ontdek je andere historische overblijfselen: Romeinse zuilen (3de eeuw), het gewezen bisdom waar nu het stadhuis is ingericht, middeleeuwse doorgangen en de kathedraal van Notre-Dame (12de eeuw) met een mooie mozaïek van Chagall (in de doopkapel) en een collectie van polychrome houten standbeelden. De kathedraal heeft zeer verschillende gevels. De façade aan de kant van de ingang (naast een 12de-eeuwse kerk) is geel en versierd met stucwerk en namaakmarmer en oogt middeleeuws. Aan de andere kant van het gebouw ontdek je een romaanse gevel met een 13de-eeuwse gekanteelde toren die boven het mooie place Godeau (het vroegere kerkhof) uittorent. In Vence ontdek je tal van mooie doorgangen, bloemrijke huisjes, fonteinen en pleintjes met restaurantterrassen zoals de place Vieille dat naar verluidt het kleinste plein ter wereld is…

Vence heeft meer te bieden dan een historisch stadscentrum. Je kan er bijvoorbeeld route van de kapellen (o.a. de kapel van de Pénitents Blancs met een koepel van glimmende dakpannen en dat nu als tentoonstellingsruimte dient) volgen en tal van wandelpaden afschuimen. In totaal zijn er 400 km afgebakende paden. Bij het toerismebureau kan je een topografische gids kopen met tien nieuwe thematische circuits (o.a. legendes, geschiedenis, de Romeinen, de Liguriërs, olijfbomen, gewijde kunst en water). Kortom, een goede manier om cultuur en natuur met elkaar te verzoenen. Vence nestelt zich aan de voet van de "baous", een massief dat op bijna 1000 meter boven de Côte d’Azur torent. Het oogt als een natuurlijk terras dat heerlijk naar tijm en rosemarijn geurt en die op de hooggelegen gebieden op een rotsachtige woestijn lijkt. Ranchers die in de hogergelegen gebieden leven, bieden de liefhebbers een aardig alternatief aan om het gebied te ontdekken: paardrijden over de muilezelpaden die naar plaatsen die niet met de wagen bereikbaar zijn terwijl ze amper twintig kilometer van de zee liggen.