Dubai lijdt niet aan grootheidswaanzin. De projecten zijn gewoon een logisch gevolg van de middelen die de stad heeft, en die zijn buitenmaats. Alle dromen zijn hier dan ook mogelijk: het grondgebied uitbreiden met kunstmatige eilanden, en alsmaar groter, hoger, gekker, luxueuzer bouwen... Het emiraat heeft zich tot doel gesteld een van de belangrijkste toeristische bestemmingen ter wereld te worden en hoopt tegen 2015 zo’n 15 miljoen toeristen aan te trekken. De gigantische economische ontwikkeling dankt de stad aan de aardolie, maar die is amper goed voor 6 % van het bbp (handel en dienstverlening zijn het belangrijkst) en ook niet onuitputtelijk. Dubai gaat dus voluit voor het toerisme, maar dan wel het luxetoerisme, en dat in een omgeving die zowel aan Orlando als aan Las Vegas doet denken, maar dan 10 keer beter. Op dit moment verandert de aanblik van de stad voortdurend. Waar vroeger enkel zand was, rijzen nu nieuwe gebouwen uit de grond, een ‘Business Bay’, resorts aan het water, gigantische ‘malls’, nieuwe wegen, een luchtmetro….
Te midden van deze gebouwenchaos in volle expansie ligt het hart van Dubai, in twee gesneden door de Creek, een zeearm die druk bevaren wordt door dhows, mooie houten bootjes waarmee het emiraat lange tijd zeehandel dreef. De Creek is de belangrijkste ader van de stad. Vroeger lag hier het handelscentrum, samen met andere belangrijke wijken. Vandaag worden die echter weggedrumd door hightechzakenwijken. Maar ze zijn er nog. Met hun soeks, musea en etnische restaurants zijn ze zelfs het ‘authentieke Dubai’ geworden. Want het grootste deel van de bevolking van Dubai zijn geen oorspronkelijke bewoners van het emiraat. Meer dan 70 % van de bevolking is Aziatisch, vooral dan Indisch, wat meteen verklaart waarom de culinaire specialiteiten meer aan India dan aan het Midden-Oosten doen denken. Maar geen van deze inwijkelingen krijgt het statuut van burger en maar enkelen zullen hier ook echt veel geld verdienen. De sociale kloof lijkt duidelijk, al heeft de modale toerist geen idee van het aantal arbeiders dat er achter de schermen werkt: de werkmieren van de bouw, die ‘s ochtends en ‘s avonds de bus nemen van hun konijnenhokje naar hun werkplek. Want in Dubai wordt de klok rond gebouwd, de vraag naar handarbeid is dan ook enorm. Bij dit aanzienlijke percentage inwijkelingen komt nog het aantal westerse expats (ongeveer 10 %) dat aangetrokken wordt door dit nieuwe eldorado en de meer dan verleidelijke salarissen. Hun aantal blijft groeien. Het gunstige zakenklimaat, de vraag naar kennis en de vrijstelling van belasting trekken steeds meer buitenlandse investeerders aan.