Memphis is onlosmakelijk verbonden met rockmuziek en is vooral beroemd door legendarische artiesten zoals Elvis Presley. Het huis van “The King” lokt jaarlijks even veel bezoekers als een pretpark. In de clubs van het stadscentrum weerklinkt 7 dagen op 7 (bijna 24 u per dag) muziek en vloeit het bier met sloten. Sfeer en verrassingen gegarandeerd: fans van “The King” of Johnny Cash verkeren hier in de zevende hemel!

De Route 61 leidt naar Memphis door eentonige landschappen met katoen- en maïsvelden. Deze baan was de reisweg van veel muzikanten. Nu liggen nog enkele oude baanvakken als heuse historische monumenten naast de nieuwe Route 61. Bij het naderen van de voorsteden van Memphis maken velden plaats voor brede en weinig aantrekkelijke lanen. Een van deze boulevards (meerdere kilometers van het stadscentrum) werd Elvis Presley Bld (de gewezen Highway 51) genoemd en deze verkeersader leidt naar de meest beroemde bezienswaardigheid van de stad: Graceland.

Het huis van Elvis Presley is de tweede meest bezochte woning van de Verenigde Staten (na het Witte Huis): jaarlijks komen hier meer dan 600.000 bezoekers over de vloer. Priscilla Presley en de andere executeurs-testamentair van de artiest openden de woning in 1982 voor het publiek en maakten er een winstgevende zaak van dankzij de enorme merchandising (je kan er Elvis-souveniertjes in alle geuren en kleuren kopen) en bijkomend toegangsgeld (voor wie bijvoorbeeld de twee vliegtuigen en wagencollectie van de ster wil zien). Bij de dood van Elvis stond er US$1,4 miljoen op zijn zichtrekening en zo’n US$750.000 op zijn spaarrekening: bijzonder weinig voor een wereldster als Presley (zijn manager “kolonel” reef 50 % van het inkomen van zijn ster binnen). Er werd zelfs overwogen om het landgoed te verkopen omdat de familie niet over voldoende financiële middelen beschikte om het domein op de lange termijn te onderhouden. Nu, een kwarteeuw na de dood van “The King” geniet zijn dochter Lisa Marie van de enorme opbrengst van zijn hits: zijn songs brengen nu meer geld op dan toen de artiest nog leefde. De cd naar aanleiding van de 25ste verjaardag van zijn overlijden werd nummer 1 in 17 landen (o.a. de USA, Canada, Groot-Brittannië, Brazilië en Frankrijk). Amper een week na de lancering van de plaat gingen er in de Verenigde Staten meer dan 500.000 exemplaren van de plaat over de toonbank. Het Elvis-“concert” (in augustus ll., in Memphis) waar een aantal ex-muzikanten van “The King” live Presleysongs brachten terwijl foto’s van de zanger werden getoond, bracht 14.000 mensen op de been! Jaarlijks reizen duizenden fans in augustus naar Graceland om het graf van hun idool te bezoeken en/of om er deel te nemen aan de evenementen die zijn dood herdenken. Volgens het Amerikaanse magazine “Forbes” is Elvis de meest winstgevende dode ster met een jaarlijks inkomen van ongeveer US$37 miljoen. Het toegangsgeld van Graceland brengt jaarlijks US$15 miljoen in het laatje! Elvis betaalde in 1957 US$102.500 voor het landgoed…

Graceland is het Disneyland van Memphis. Voor de echte fans is het landgoed veel meer: het is een monument en een mausoleum (de graven van “The King” en diens ouders liggen achter het zwembad). Ondanks de imposante zuilenrij (naar het voorbeeld van de zuiderse woningen van de planters) is Graceland niet zo groot als op het eerste gezicht lijkt. Hoewel de zitbank van het salon naar verluidt 4,50 m lang is, is de ruimte niet groot. Ook de belendende muzieksalon en eetkamer zijn niet enorm groot. Je bezoekt het landgoed zeer “doelgericht” met een audiogids (een hoofdtelefoon) waar je in 8 talen (ook in het Nederlands) naar de geschiedenis en anekdotes van Graceland kan luisteren). Een minibus brengt de bezoekers naar de overkant van de straat om te verhinderen dat er tijdens het oversteken van de baan ongelukken zouden gebeuren (er rijden veel vrachtwagens voorbij). Je betreedt het “heiligdom” in een kleine inkomhal te midden van de leefruimtes. Je kan er ook een glimp opvangen van de kamers van de ouders van Elvis: de zanger beloofde hen immers een zeer mooi huis… De eerste verdieping is niet toegankelijk voor het publiek. “The King” ontving zijn gasten naar verluidt altijd op benedenverdieping en in de kelder en de rondleiding respecteert dit verlangen naar “privacy”. Je daalt af naar de televisiezaal en onderweg ontdek je de keuken. De rockster wou het voorbeeld van de Amerikaanse president Johnson volgen en altijd naar de nieuwsuitzendingen van de 3 nationale televisiestations tegelijkertijd kijken. Daarom liet Elvis 3 tv-toestellen installeren op zijn kelderverdieping. Een trapje brengt je opnieuw naar het gelijkvloers en naar de bijzonder kitscherige “Jungle Room” met exotische planten, miniwaterval en namaakbont van wilde dieren (bijzonder geliefd in de jaren 1960)… In de andere vertrekken ontdek je persoonlijke bezittingen van de ster: kleding, een bed (in pluis), een bureau en de meeste van zijn gouden en platina platen.

Na een moment van bezinning aan de graven van “The King” en diens ouders (in de tuin) brengt een minibusje de bezoekers terug naar het voetpad aan de overkant van de baan met souvenirwinkeltjes, een fastfoodrestaurant, het museum met de auto’s van Elvis (maar z’n beroemde Cadillac met verguld chroomwerk staat in Nashville), het museum met zijn twee vliegtuigen (het grootste heeft een salon, slaap- en badkamer) en het weinig charmante Heartbreak Hotel met beroemde hartvormige zwembadje. Je kan er overnachten in kitscherig ingerichte suites en tortelduifjes kunnen er een “Elvis Package” boeken voor hun huwelijksreis. Het huwelijk is trouwens een wezenlijk onderdeel van de Graceland-business: in de “romantische” kapel van hout op het landgoed kunnen trouwlustige paartjes elkaar het jawoord geven en aansluitend een receptie organiseren (duur: 1u30). De kersverse echtpaartjes kunnen er ook van een fotosessie (duur: 15 min.) genieten in de tuin en voor het beroemde huis poseren. Prijs: vanaf US$550 (zonder eten, drank en fotosessie) + US$100/bijkomend uur. Zijn eveneens verkrijgbaar (prijzen zonder taksen): een huwelijksakte (zonder omlijsting: US$25), de “Elvis-kaars” (US$100), de cd met de mooiste liefdesliedjes van “The King” (US$19) en 2 champagneglazen met de handtekening van Elvis (US$25). Rockgod Elvis Aaron Presley werd op 8 januari 1935 geboren in Tupelo, een bescheiden stadje van Mississippi. Tupelo dankt naam, faam en talloze hotels aan het piepkleine geboortehuis van de ster dat nu een heus museumstuk is (zie Elders & Anders nr. 92): een barak van 42m2 opgetrokken door Vernon, de vader van Elvis, (je kan de hamer die de man gebruikte zien in het bijbehorende museum) die US$180 bij de bank leende om het huis te bouwen. “The King” gaf in 1957 een speciaal concert in zijn geboortestadje om geld in te zamelen voor het onderhoud van het huisje dat jaarlijks door 50.000 à 80.000 mensen wordt bezocht. Het gezin verhuisde meermaals in Tupelo en vestigde zich in 1948 in Memphis waar de toekomstige ster in 1953 afstudeerde aan de plaatselijke highschool. Amper een jaar later tekende hij een platencontract met het legendarische Sun Records-label dat eind 1955 werd overgenomen door RCA. Het succes liet niet op zich wachten, alles ging wellicht iets te snel… Elvis creëerde op eigen houtje de “rock attitude” door zijn legendarische kapsel, wulpse heupbewegingen en zijn oncontroleerbare linkerbeen… Oogschaduw en rode jasje volgden later en waren de voorbodes van de beroemde Elvis-glitterpakken met indrukwekkende kragen. Elvis was een fenomeen dat de grens tussen blank en zwart oversteeg: hij was de blanke die als een zwarte zong en door iedereen op handen werd gedragen. Hij was de James Dean van de muziekwereld, het idool van jong en minder jong. In 1956 stond hij als 21-jarige knaap reeds aan de top van de showbizzwereld en tijdens elk optreden werden de fans hysterisch.

“The King” was naar verluidt dol op de aandacht die hij kreeg van jonge meisjes die hem als een god beschouwden. Het was dan ook logisch dat hij viel voor de charmes van een zekere Priscilla Beaulieu. Hij ontmoette de jongedame tijdens zijn militaire dienst in Duitsland van 1958 tot 1960. Omdat de mooie brunette pas 14 jaar was, besloot het koppel wijselijk om pas in 1967 te trouwen. Hun huwelijk hield 7 jaar stand en eindigde met een echtscheiding. Priscilla schonk hem zijn enige kind, dochter Lisa Marie, maar ze werd haar afwezige en overspelige echtgenoot beu. Maar Priscilla is naar eigen zeggen altijd blijven houden van deze man die nooit volwassen werd… Ze was niet opgewassen tegen z’n zelfdestructieve levenswandel met een overdaad aan feesten en slaappillen als rode draad… De legerdienst was een keerpunt in het leven en de carrière van Elvis Presley. John Lennon verklaarde trouwens ooit dat Elvis: “stierf op de dag dat hij onder de wapens werd geroepen”. Op muzikaal vlak was hij niet dood, maar niets zou ooit nog hetzelfde zijn… In 1960 was rockmuziek niet meer iets nieuws en teerde het genre vooral op de dood van grote sterren van het genre (Buddy Holly, Eddie Cochran) en op schandalen: Chuck Berry die achter de tralies vloog en Jerry Lee Lewis die puriteins Amerika choqueerde door met zijn 14-jarige nicht te trouwen (hij was niet zo geduldig als Elvis…). Wat het leven van Elvis definitief veranderde was het overlijden van zijn geliefde moeder Gladys: ze stierf in 1958 en de ster zou dit verlies nooit helemaal verwerken. Elvis probeerde het als romantische “crooner” (“Its Now or Never”, “Are you Lonesome Tonight”) en volgde de goede raad van zijn manager de “Kolonel” op en draaide tal van films in Hollywood. Geen enkele van deze prenten evenaarde de kwaliteit van “Love me Tender” en vooral van “King Kreole” die reeds voor de legerdienst van de ster werden ingeblikt. De meest Elvis-films zijn van een twijfelachtige kwaliteit en de kijkers konden hun ogen de kost geven aan wulpse jongedames en kitscherige decors. Het filmavontuur van Elvis was, ondanks de vele trouwe fans, geen onverdeeld succes. Deze “flop” verbitterde de ster die z’n geld ging verspillen. Hij moest opnieuw optreden en in 1968 stond hij opnieuw op het podium voor een uitzinnig publiek. Lisa Marie werd in hetzelfde jaar geboren. Daarna toerde hij onafgebroken met zijn beroemde glitterpakken (de “jump suits” die zo geliefd zijn bij zijn imitators). Een ongezonde levenswijze en te veel slaappillen waren onlosmakelijk met deze periode verbonden. Priscilla vroeg de echtscheiding in 1972 aan en dit was het begin van een dramatische neerwaartse spiraal voor Elvis. De ster verdikte (hij woog tot 130 kg) en moest een korset dragen om op te treden. “The King” stierf op 16 augustus 1977 aan een hartaanval. Zijn toenmalige verloofde vond hem dood in de badkamer. Anno 2005, 30 jaar na zijn overlijden, is Elvis nog altijd even populair. Zijn platen verkopen als zoetje broodjes en er zijn wereldwijd talloze Elvis-imitatoren die zijn liedjes zingen. In België vertolkte Helmut Lotti het œuvre van “The King”, maar zonder zijn “look” na te apen. Met 140 gouden (langspeelplaten en singles), 72 platina en 28 multi-platina platen is Elvis Presley ontgetwijfeld een van de groten van de showbizz. Er zijn fans van “The King” in alle windstreken en volgens sommigen leeft hun idool nog. Zij beweren dat de ster ergens ondergedoken leeft om eindelijk van z’n bestaan te kunnen genieten…

Memphis heeft veel te danken aan Elvis en de muziek. In Downtown (het historische stadscentrum) staan een aantal mooie gebouwen van begin vorige eeuw, op de Mississippi varen boten met schepraderen en je kan er de met de oude tram door de stad sporen zoals in New Orleans. Maar deze bezienswaardigheden lokken de toeristen niet massaal naar de stad en om de bezoekers langer dan een dag te doen blijven in deze “stad van de barbecue” (Memphis is met meer dan 100 BBQ-restaurants de onbetwiste hoofdstad van de “ribs”). Het is ook de stad waar Martin Luther King in 1968 werd vermoord. Memphis heeft kosten noch moeite gespaard om de gebouwen te restaureren van legendarische opnamestudio’s als Sun Studios (waar de eerste plaatjes van Elvis werden geproduceerd) en Stax Records Studio (Isaac Hayes, alias Shaft, was de ster van dit label. Zijn blauwe Cadillac met verguld chroomwerk van 24-karaat en interieur van pluis staat in het museum). Andere bezienswaardigheden van een bezoek in het teken van de muziek zijn: de fabriek van de legendarische Gibson-gitaren, het Rock & Soul Museum en Beale Street met de bluesclubs en andere tempels van de rockmuziek. Destijds behoorde deze straat met felle lichtreclames tot een zwarte buurt met tal van bars en bordelen waar veel muzikanten werkten. Nu is dit een toeristenstraat waar je van uitstekende livemuziek kan genieten.

Een tocht langs de plaatselijke Juke Joints is meer pittoresk. Deze etablissementen lijken ook hier op het eerste gezicht weinig aantrekkelijk met donkere ruimten, hoofdzakelijk Afro-Amerikaanse klanten die hun ogen niet kunnen geloven als toeristen de zaak binnenstappen. Je kan ook voor de “klassieke” bezoeken opteren: met de monorail naar Mud Island (te midden van de Mississippi) sporen, met de trolley door Main Street en op de oever van de stroom rijden (een uitstekende manier om het architecturale erfgoed van de stad te ontdekken. Je kan ook de show van het meest mythische (en duurste) hotel van Memphis bijwonen. In de lobby van het Peabody-hotel (149 Union Avenue) zet een verrassend spektakel twee maal daags een traditie voort: een stoet van eenden! Om stipt 11 uur gaat een ceremoniemeester in livrei de diertjes halen in hun suite, laat ze met de lift naar de hotellobby afdalen waar ze onder begeleiding en op de rode loper naar de fontein waggelen waar ze de hele dag spelen (tot 17 u, dan begint de “ceremonie” opnieuw, maar dan omgekeerd) en kunnen ronddobberen.

In Memphis kan je ook een aantal culinaire, maar geen gastronomische, “instituten” ontdekken: Arcade (op de hoek van Main Street en Patterson Ave.) met neonlichten, zitbankjes van skai en uitgebreid ontbijt en Rendez-Vous (52 South 2nd Street. Tel.: 901-523-2746) dat sinds 1948 eigendom is van de familie Vergos. Arcades is ook het oudste café van de stad (bestaat sinds 1916) en Elvis kwam er destijds af en toe een hamburger verorberen in een van de boxen naast de achterdeur waarlangs hij de zaak discreet kon betreden en verlaten (het zitje herken je aan de foto’s en krantenknipsels die er hangen). Als je naar Rendez-Vous wil, moet je geduldig je beurt afwachten in de rij: iedereen wil de “Charcoal broiled pork ribs” (de specialiteit des huizes, varkensribbetjes zonder saus noch friet, maar met specerijen) proeven. In de keuken van het befaamde etablissement bakt men wekelijks zo’n 4.000 kg vlees voor een duizendtal klanten per dag. Dit aantal kan tijdens de weekends oplopen tot 3.000 schotels per avond. Ondanks dit fenomenale succes smaakt een thuisgemaakt gerecht beter…

Memphis is meer dan Graceland. Het is de wereldleider van de katoenhandel en 4de binnenhaven van de Verenigde Staten. Je kan er bovendien tal van “muzikale” bezienswaardigheden bezoeken. Deze curiosa zijn de meest belangrijke troeven van deze stad met een klein historisch centrum, maar een totale oppervlakte van bijna 2.000 km2 (de grootste metropool van Tennessee en de 18de grootste stad van de Verenigde Staten) bestaande uit weinig aantrekkelijke en uitgestrekte voorsteden. Je pakt je bezoek aan Memphis dus best zeer gericht aan.

Graceland (3734 Elvis Presley Bld. Alle dagen open van 9 tot 17 u, zondag open van 10 tot 16 u. Gesloten sommige op data. Info: www.elvis.com): een bezoek aan het huis met een audiogids kost US$24 (kortingen voor kinderen, senioren en studenten). Bezoeken aan de andere musea zijn niet in de prijs inbegrepen: van US$6 tot US$8 om de auto’s, vliegtuigen en souvenirs van “The King” te bewonderen. Parkeerplaats: US$5 en de (niet-verplichte) foto als blijvend aandenken (US$20!)

Sun Studio (706 Union Street. Open van 10 tot 18 u. Enkel rondleidingen mogelijk, om de 30 minuten. Prijs: US$10. Info: www.sunstudio.com): in deze legendarische studio (nu een nationaal monument) nam Elvis zijn eerste nummer (“That’s Allright Mama”, 1954) en platen op. Tijdens de rondleiding gekruid met talloze anekdotes ontdek je foto’s, singles, instrumenten, podiumkledij en andere memorabilia (zoals het schooldiploma van Presley) van de vele sterren die hier hun songs kwamen opnemen. Afsluiter is het bezoek aan de studio waar de tijd stil is blijven staan. Eigenaar Sam Phillips opende de studio begin jaren 1950 en werkte eerste samen met bluesmuzikanten zoals BB King en Ike Turner alvorens zich op de rockmuziek te storten met grootheden als Elvis, Jerry Lee Lewis, Carl Perkins, Roy Orbison en Johnny Cash…

The Smithsonian’s Memphis Rock ’n Soul Museum (145 Lt. George W. Lee Ave. En 3rd Street/Blues Highway 661 vlak bij Beale Street, Downtown. Alle dagen open van 10 tot 19 u. Toegangsprijs: US$9 (US$7 voor kinderen en jongeren van 5 tot 17 jaar. Audiogidsen in het Engels, maar er is een meertalige brochure verkrijgbaar met een beknopte vertaling van de informatie. Website: www.memphisrocknsoul.org.). Naast de hypermoderne Fed’Ex Forum (waar o.a. baseballwedstrijden en concerten worden georganiseerd) ligt dit uitstekende museum met voorwerpen van sterren van de rock- en soulmuziek met een bijbehorende analyse van hun sociaal-historische achtergrond en bijbehorende muzikale begeleiding. Interessant! Tip: in het museumwinkeltje worden gitaren verkocht met de handtekeningen van beroemdheden als Mick Jagger (US$8.500) en Eric Clapton (dubbel zo duur).

Stax Museum of American Soul Music (926 E. Mc Lemore, in de Soulsville-wijk, 5 km van Downtown. Info: www.staxmuseum.com): de oude opnamestudio’s (Stax Records Studios) werden in een nieuw kleedje gestoken. Hier werden zo’n 500 hits opgenomen die pop-, soulsterren en R&B-vedetten als Otis Redding, Rufus Thomas en Al Green lanceerden. Isaac Hayes is de onbetwiste ster van dit supermoderne museum dat werd opgetrokken op de plaats van de oude bioscoopzaal. (Van maart tot oktober alle dagen open van 9 tot 16 u en de rest van het jaar open van 10 tot 16 u. Zondag open van 13 tot 16 u). Prijs: US$9. Kortingen voor senioren en kinderen van 7 tot 12 jaar). Het gebouw naast het museum herbergt de muziekschool.

Beale Street: de meest toeristische straat van Memphis met talrijke bluesclubs waar destijds legendes als W.C. Handy en B.B. King optraden. De meest befaamde etablissementen zijn: BB King’s Blues Club (waar je naar verluidt elke avond van de beste blues- en soulmuziek kan genieten), Rum Boogie Café (bar, restaurant en livemuziek. Aan het plafond en de muren hangen gitaren met de handtekeningen van beroemde muzikanten) en de Blues Hall (bar en livemuziek). De boetieks en bars die deze straat afzomen zijn vaak dag en nacht open, maar Beale Street bezoek je best ’s avonds met de indrukwekkende lichtreclames. Je kan bijvoorbeeld een hamburger bestellen in het iets verderop gelegen Hard Rock Café, wellicht het enige etablissement van de beroemde keten dat de naam waardig is (je kan er ’s avonds naar livemuziek luisteren). Ook de inrichting is het ontdekken waard: aan de muren hangen foto’s (veelal gesigneerd), kleding, accessoires en instrumenten van beroemde muzikanten (zoals gitaren van Roy Orbison en Johnny Cash)…

Gibson Guitar Factory (145 Lt. George W. Lee Avenue aan de overkant van het Rock ’n Soul Museum. Rondleiding van ongeveer 30 minuten. Prijs: US$10. Donderdag, vrijdag en zaterdag rondleidingen om 11, 12, 13 en 14 u. Zondag, maandag, dinsdag en woensdag om 12, 13 en 14 u). Je bezoekt de ateliers waar de legendarische Gibson-gitaren worden gemaakt en volgt de productie van de ruwe stukken hout tot de afwerking van de instrumenten. Na dit bezoek begrijp je waarom deze gitaren (die o.a. door U2 worden gebruikt) zo duur zijn.

Huis van W.C. Handy (op de hoek van Beale Street en 4th Street) waar de muzikant leefde voor hij naar New York trok om er door te breken in de muziekwereld. Open van dinsdag tot zaterdag van 10 tot 17 u. Prijs: US$3,50.

Elvis’ Teenage Home (het appartement waar Presley van 1949 tot 1953 leefde): dit museum opende onlangs de deuren. De woning werd volledig gerenoveerd, ingericht zoals destijds en is nu een beschermd monument. (Landerdale Courts. Info: www.uptownmemphis.org).

Shangri-la Records (1916 Madison Avenue. Dagelijks ’s namiddags open. Info: www.shangri.com): dit winkeltje (ver van het stadscentrum) is een goudmijn voor liefhebbers van muzikale wetenswaardigheden en in Memphis geproduceerde oude vinylplaten en cd’s.

Juke Joints: deze schemerig verlichte bluesclubs met hoofdzakelijk zwarte klanten bezoeken, is een authentieke ervaring. Ze liggen ver van Downtown en je hebt een wagen (of een taxi) nodig om er te geraken. De meest befaamde etablissementen zijn: JJ Bar & Grill (1065 Thomas Street. Tel.: 575-9941, livemuziek op vrijdag), Wild Bill’s (1580 Vollontine. Tel.: 726-5473. Livemuziek op vrijdag-, zaterdag- en zondagavond), Hi Tone (op de hoek van Poplar Ave. en N. Tucker Street, rockmuziek), The Blue Worn (Bluesbar, restaurant en cultuurcentrum. 1405 Airways Bld achterin een hoekje van de parking. Tel.: 327-7947. Optredens van R&B-artiesten en barbecue op vrijdag- en zaterdagavond vanaf 21 u. Prijs: US$7 met “à volonté”-barbecue en muziek. Zondag kan je van 19 tot 23 u genieten van een avond in het teken van de Latino en Afrikaanse muziek).

Bijzondere “muzikale” rondleidingen: met Tad Pierson, de manager van Dream Safari, bezoek je Memphis aan boord van een Cadillac 1955 en stel je een “à la carte”-programma samen. Pierson weet zeer veel over de muziek en kent de beste adresjes om optredens bij te wonen. Hij neemt je bijvoorbeeld mee naar de hierboven vernoemde Juke Joints, opnamestudio’s en verrassende bars waar je alleen nooit zou durven binnenstappen. Een van deze bijzondere etablissementen is Earnestine’s (rechtover restaurant Arcades): een slecht verlichte kroeg met een lange bar van hout, biljarttafel en een zaaltje voor concerten. Tad gaat er prat op aan “antrotoerisme” te doen dat dicht bij de bevolking (en muzikanten) staat en een goede manier is om kennis te maken met verrassende figuren. Prijs: ongeveer US$200, een zeer redelijk bedrag voor een rondleiding van 3 uur voor maximum 5 deelnemers (er is niet meer plaats in de Cadillac). (Tel.: 001-901-527-8870. www.americandreamsafari.com). Sangri-la Projects Memphis Rock ‘n ‘Roll Tours organiseert ook “muzikale” bezoeken (maar niet in een oude Cadillac) van opnamestudio’s, radiozenders, een aantal Juke Joints, de begraafplaatsen van de muzikanten en een “BBQ-halte”. (Tel.: 001-901-359-3102. www.memphisrocktour.com).