Het noorden van de Costa Brava en Alt Emporda is het meest ongerepte en ruige deel van de regio. De kust aan de Cap de Creus is zo grillig en de uitlopers van de Pyreneeën zijn er zo steil dat er geen plaats was om een weg aan te leggen tussen Port de la Selva en Cadaqués, die allebei diep in de inham liggen. Cadaqués is enkel te bereiken via een kilometerslange weg vol bochten. Voor de weg naar het dorp afdaalt, komt hij langs de 10 ha grote wijngaarden van Rafael Marti en Carme Faixo. Ze hebben er een bodega in de oude Mas Sa Perafita, waar je een merlot, een cabernet sauvignon en andere rode wijnen kan degusteren, afkomstig van hun wijngaarden op de rotsachtige grond. En voor de liefhebbers is er ook een aardig wit wijntje uit Cadaquès...

Het vissershaventje van weleer is nu in de zomer een drukke badplaats, maar het dorp heeft zijn charmes niet verloren. Een groot deel van zijn succes dankt Cadaquès aan de vele kunstenaars die er vroeger vertoefden. Vlakbij ligt namelijk ook Portlligat, waar Dalí zijn huis en atelier had (zie ‘de Dalí-driehoek’, p. 25). Maar Cadaquès is ook zonder de herinneringen aan Dalí erg bekoorlijk, met zijn witgekalkte huisjes en kleine kreken met keienstrandjes en vissersbootjes. Hoogbouw wordt hier geweerd, en dus wist men hier een zekere graad van authenticiteit te bewaren. Het benedictijnenklooster Sant Pere de Rodes op het schiereiland Cap de Creus bevindt zich op een werkelijk unieke locatie. Het ligt op een bergflank onder de ruïnes van het kasteel Sant Salvador de Verdera, dat vroeger voor de bescherming van het klooster instond. Het uitzicht op de baai van Llança en Port de la Selva is adembenemend. Aan het einde van de 10e eeuw werd het hier als een soort arendsnest op 520 meter hoogte gebouwd, waarschijnlijk op nog oudere, maar tot nu toe niet onderzochte fundamenten. Sommige teksten maken al gewag van het klooster in 878. Het groeide snel uit tot een pelgrimsoord en een van de grootste kloosters in de streek - zijn invloedssfeer reikte tot over de Pyreneeën. In 1793 werden de monniken het slachtoffer van plunderingen en moesten ze het complex verlaten. Langzaam verviel het klooster tot een ruïne, tot het in 1930 als Nationaal Monument werd geklasseerd en sindsdien stap voor stap gerestaureerd werd. De schatten van het klooster zijn dus niet meer te bewonderen, maar een bezoek is beslist de moeite waard. Je hebt toegang tot het klooster, de klokkentoren, de verdedigingstoren en de kerk, die als een van de mooiste voorbeelden van de romaanse architectuur in Catalonië beschouwd wordt. De aanpassingen aan de gebouwen illustreren dan weer de verschillende stijlperiodes door de eeuwen heen. Een deel van het klooster is nu in gebruik als studiecentrum en een kantoor van het natuurreservaat van Cap de Creus. (De mooiste weg naar het klooster loopt door het gebergte. De laatste kilometer leg je te voet af. Toegang: € 4,50. In het natuurgebied zelf zijn verschillende uitgestippelde wandelpaden, onder andere langs een romaanse kapel in de buurt, de ruïnes van San Salvador en het kloostercomplex.) Roses ligt midden in de gelijknamige baai. In de oudheid was het een belangrijke Griekse handelspost, die altijd indringers en rovers aantrok. Uit die periode getuigen nog overblijfselen zoals een citadel, waarin nu het plaatselijke geschiedkundige museum gevestigd is. Tussen deze badplaats en de jachthaven van l’Escala strekken zich maar liefst 20 km stranden uit langs het Parc Natural Aiguamolls de l’Emporda, een weids moerasgebied vol typische vogels, dat veel weg heeft van de Camargue (de hoofdingang is in Sant Pere Pescador). In de buurt kan je ook de Santa Maria-‘kathedraal’ (14e-15e eeuw) van Castello d’Empuries bezichtigen, hoofdstad van het graafschap tussen de 11e en de 14e eeuw. Castello d’Empuries was indertijd een welvarend handelscentrum. Het kon zich dus veroorloven een kerk van zulke afmetingen te bouwen, in de hoop de zetel van het bisdom te worden en op die manier de plaatselijke economie weer een injectie te geven. Maar er dook nooit een kerkvoogd op en van het rijke verleden bleef verder alleen de Llotja (handelsbeurs, 14e eeuw) bewaard, die nu onderdak biedt aan de dienst voor toerisme...

Een andere bezienswaardigheid in de baai zijn de ruïnes van Empuries, dicht bij L’Escala. Het is de belangrijkste archeologische site uit de oudheid aan de Catalaanse kust. Het uitgestrekte opgravingsterrein is prachtig gelegen, of je er nu met de wagen, te voet of vanaf de zeepromenade vanuit het dorpje Sant Marti d’Empuries naartoe trekt. Voor een bezoek voorzie je best minstens 2 uur. De oude Grieken bouwden de nederzetting vanaf de 7e eeuw voor Christus; aan het einde van de 3e eeuw voor Christus werd de handelspost uitgebreid met een Romeinse stad. Zes eeuwen lang werd hier geleefd en werden hier zaken gedaan, tot de steden Barcelona en Gerona begonnen te bloeien en de plaats stilaan in verval geraakte en volledig verlaten werd. Vanaf 1908 werd met opgravingen gestart, waarbij 2 zones werden blootgelegd: de Griekse stad (Neapolis), omzoomd door een cyclopische muur, en de Romeinse cité. Deze is wel groter, maar enkel de fundamenten zijn nog te zien. Van zodra je in het Griekse gedeelte langs de doorgang in de muur bent gelopen, sta je voor twee religieuze complexen gewijd aan Asklepios en Serapis. Daarachter ligt het commerciële hart, met de ‘tabernae’ (winkels) aan de agora (plein). Aan de noordwestzijde van het plein staat het ‘Huis met het mozaïek’, tegenover een necropool uit een latere periode, die een bezienswaardigheid op zich is. (De site is het hele jaar geopend, van 10 tot 18u vanaf oktober tot mei en tot 20u van juni tot eind september. Toegang: € 3, gratis voor kinderen onder de 16 en voor senioren. Geleide bezoeken en audiogidsen, archeologisch museum. Inlichtingen: www.mac.cat/cat/Seus/Empuries).