Naam:
Email:
PDF Afdrukken E-mailadres

SPANJE: De Costa Brava, van zee tot in de bergen

Van de zee tot in de bergen: uitstapjes vanuit Girona

De Costa Brava, met haar overvolle stranden in de zomermaanden en haar enorme hotelaanbod, kennen we goed. Het achterland en de bergachtige streken zijn ons veel minder vertrouwd. Zij bezorgen Catalonië haar reputatie van charmante streek vol aangename verrassingen. In het laagseizoen vind je ook aan de kust allerlei kleine badplaatsen zonder hordes zomertoeristen. Die vormen de ideale uitvalsbasis voor een bezoek aan pittoreske dorpjes waar je de plaatselijke gastronomische specialiteiten kan ontdekken. Wie verlegen zit om ideeën voor een volgende reis vindt hier een dubbele reisroute, één in de bergen, één aan zee. De stopplaatsen bieden immers voor elk wat wils. Het eerste deel: een parcours langs de zee, vertrekkend van Girona of de Costa Brava, met als uiterste grens de AP-7 autosnelweg. Afspraak in ons decembernummer voor het tweede deel, aan de bergkant, in de Catalaanse Pyreneeën.

De Costa Brava, al honderd jaar

Ze bestond uiteraard al langer, maar toen de Catalaanse dichter Ferran Agullo honderd jaar geleden met vuur de ‘Costa Brava’ bezong, was dat meteen het startschot van de groeiende reputatie van de ‘wilde kust’ rond Gerona. De naam was tegelijk verleidelijk en veelbelovend, en zou al gauw toeristen aantrekken. Het eerste decennium van de 20e eeuw was het nog stilletjes rond de Costa Brava, maar stilaan drong het aan de andere kant van de grens door dat deze kust, door Agullo omschreven als een echt pareltje, wel erg mooi was. Aanvankelijk kwamen vooral intellectuelen, schrijvers en kunstenaars afgezakt, die aangetrokken werden door de rust en inspiratie vonden in de betoverende omgeving. Zij zorgden ervoor dat de Costa Brava nog bekender werd. In hun spoor volgden de gegoede klassen, die er prachtige huizen optrokken. Toen na de oorlog het betaalde verlof algemeen ingevoerd werd, kwam er prompt een einde aan die gouden tijden. Op zoek naar zon en strand, kwamen de vakantiegangers massaal toegestroomd. Om aan de vraag te beantwoorden, deed men een beetje van alles wat. Maar te snel. De plaatselijke economie kreeg een stevige boost door al die buitenlandse deviezen, grond werd verkocht, flats opgetrokken, hotels neergeplant, zonder echt oog te hebben voor het milieu en het mooie landschap. Niet alleen qua landschap trouwens, ook op sociaal en cultureel vlak onderging de streek een heleboel veranderingen. Leefde men hier vroeger vooral van de visvangst en de landbouw, dan werd voortaan alles ingepalmd door immobiliën, horeca en diensten, met alle gevolgen van dien voor de inwoners. Vandaag is de streek zich maar al te bewust van de fouten uit het verleden. Met het besef dat het massatoerisme meer kwaad dan goed doet, wil men meer mikken op kwaliteit en de troeven naar voor schuiven die de kunstenaars vroeger - en vandaag nog altijd - naar hier lokten. Intussen vormde ook de Catalaanse identiteit zich, en dus zijn het vandaag de bezienswaardigheden van Catalonië - vaak vergeleken met Toscane - die in de verf gezet worden. Terecht: de Costa Brava en het hinterland tellen talrijke erfgoedschatten die nog te vaak onbekend zijn. Gastvrijheid is er een tweede natuur, die professioneel beoefend wordt. Naast de opmerkelijke gastronomie en de uitstekende streekproducten, maken de ambachtskunsten en de schoonheid van het landschap deze streek tot een zeer mooie en charmante plek waar de levenskunst met verve beoefend wordt. Meer dus dan een clichébeeld, is dit een streek vol karakter - een karakter dat men vandaag maar wat graag naar voor schuift.



Laatst aangepast op zondag, 04 april 2010 09:48