De belangrijkste opdracht van het natuurpark is het unieke landschap van de Cinque Terre in ere herstellen door herstellingswerken aan de ingestorte muurtjes die de percelen afzomen, renovatie van de woningen en door de landbouwactiviteiten een nieuw leven in te blazen. Kortom, het park wil de omgeving, de landbouwactiviteit en het gemeenschapsleven herwaarderen en behouden. Daarom moeten de bewoners blijven. Het park geeft de verlaten percelen in gratis bruikleen aan wie ze gedurende 20 jaar wil bewerken. Verder stimuleert het Parco Nazionale delle Cinque Terre de bewoners om kamers en appartementen aan toeristen te verhuren, een manier om te verhinderen dat de landgoederen aan “externe” investeerders worden verkocht. Studenten en stagiaires kunnen er eeuwenoude landbouwtechnieken leren en de “a secco”-muurtjes herstellen. Er bestaan uitwisselingsprogramma’s met andere landen. Zo kwam een Nepalese ploeg naar de Cinque Terre er leren hoe ze elektriciteitslijnen van het ene dorp naar het andere moesten trekken en in ruil voor de verworven knowhow hielpen de gasten bij de reconstructie het plaatselijke erfgoed. Het toerisme levert een rechtstreekse bijdrage tot de wederopbouw van het in terrassen aangelegde landschap. Er worden bijvoorbeeld landkaarten verkocht waarmee wandelaars de afgebakende paden kunnen volgen en zich per trein en boot naar de dorpjes begeven. In het park worden ook een aantal smakelijke bio-specialiteiten geproduceerd: honing, citroenmarmelade, pesto, “limoncino”.

In de Cinque Terre produceert men een witte, droge wijn en de beroemde Sciacchetrà. De wijnboeren bekomen deze goudkleurige nectar door de druiventrossen gedurende 1 tot 3 maanden te drogen in zolders (op roosters en aan draden) zorgvuldig afgeschermd van regen en zon. Resultaat van deze rijpingsmethode is een likeurachtige wijn met een alcoholgehalte van 18°C, een van de “sterren” van de plaatselijke gastronomie. De Sciacchetrà is op z’n best na 8 jaar rijpen en smaakt heerlijk met gorgonzola en andere “blauwe” kaassoorten. Het natuurpark staat in voor het beheer van de souvenirwinkeltjes ingericht in de toerismebureaus (in de stations) van de dorpjes. Omdat er geen plaatselijke productie bestaat van ambachtelijk vervaardigde voorwerpen, kan je in de boetieks buitenlandse objecten kopen in het kader van de “eerlijke handel”. Belangrijk in dit natuurpark zijn betaalbare prijzen en de strenge kwaliteitsnormen op het gebied van de vakantieverblijven, restaurants en voeding. Ecologie, biologische landbouw en natuurgeneeswijzen zijn de hoekstenen van het beleid van dit natuurpark. De bewoners kunnen hun kwaaltjes bijvoorbeeld gratis door een naturopaat laten behandelen. Gerd Kleinpoppen is een Duitser die vele jaren geleden verliefd werd op de Cinque Terre. Hij opende er een praktijk en verzorgt zijn patiënten met een Australische fytotherapiemethode, een “concept” dat strookt met de basisbeginselen van een gezond leven van het Parco Nazionale delle Cinque Terre.

De zee van de CinqueTerre is beschermd sinds 1997. De rotsachtige en zanderige zeebodem is de natuurlijke biotoop van een uitgebreide fauna en flora. Vooral de zones rond de twee belangrijkste kapen, Capo di Monte Nero en de Punta Mesco, zijn aanraders. Op sommige plaatsen, zelfs dicht bij de kust, is de zeebodem zeer diep en zijn de wanden bedekt met zeldzame zwarte koraalsoorten en veelkleurig hoornkoraal. Kenners kunnen hier zelfs witte hoornkoraal bewonderen, een zeer zeldzame soort in de Middellandse Zee. Enkel de streekbewoners mogen pootje baden aan de kusten van de Cinque Terre, maar deze beperking doen naleven is geen sinecure. De duiksport in het kristalheldere water is ook streng geregeld en is enkel mogelijk onder begeleiding van een gids. Op sommige plaatsen mogen de duikers geen zwemvliezen dragen, kwestie het leven onder water niet te verstoren.