De Côte de Nacre: zoveel meer dan oorlogsherinneringen...

Deze maand nemen we je mee naar Normandië. Een kort verblijf is de gelegenheid om tot rust te komen en een aantal bezienswaardigheden te ontdekken. Alles bezoeken tijdens één uitstapje is onmogelijk omdat de streek zeer uitgestrekt is en vijf departementen telt: La Manche, Calvados, l’Orne, l’Eure en de Seine Maritime. We nemen je mee naar Honfleur en Deauville, op de mooie Côte de Nacre. Zet je alvast schrap voor een verblijf dat zowel een lust voor het oog als voor de smaakpapillen is...

Als je Normandië bezoekt, moet je zeker over de Pont de Normandie rijden. Deze brug is niet zo hoog als het nieuwe viaduct dat eind december 2004 in Millau werd ingehuldigd, maar is daarom niet minder indrukwekkend. Het bouwwerk is sinds 1995 in dienst, is 2141 meter lang en bestand tegen winden van meer dan 300 km/u. Op je heenreis moet je zeker haltes inlassen in Honfleur en Deauville. Beide steden zijn zeer verschillend, maar even charmant. In Honfleur kan je de Vieux Bassin waar plezier- en vissersboten dobberen, de Greniers de Sel en La Lieutenance van de haven bewonderen. Deze gebouwen waren een inspiratiebron voor tal van schilders met de meest uiteenlopende stijlen (bijvoorbeeld Boudin, Corot, Courbet, Dufy, Jongkind, Monet, Sisley, de school van Honfleur...). De smalle huizen zijn hoog en de daken en gevels zijn bezet met fijne leien. In de charmante steegjes bevinden zich veel kunstgalerijen en antiquairs. Bezoek er zeker de opmerkelijke Sainte-Catherinekerk (15de-16de eeuw) die helemaal in hout werd opgetrokken in flamboyante gotiek. Het gebouw heeft twee identieke kerkschepen, waarboven twee omgekeerde houten scheepsrompen hangen die worden gesteund door houten zuilen, en twee zijbeuken. Deze kerk maakt een diepe indruk op de bezoekers en ook de klokkentoren is een bezienswaardigheid: de Clocher de Sainte-Catherine staat los van de kerk en het dak is bedekt met kastanjehout.

Deauville is de stad waar regisseur Claude Lelouch zijn beroemde «Un homme et une femme» inblikte, waar je kan wegdromen aan de uitstalramen van de talrijke luxeboetieks, waar de «beau monde» graag neerstrijkt voor een rustgevend verblijf en waar filmsterren graag over de beroemde «Planken» die het strand afzomen paraderen. Deauville baadt met prestigieuze hotels als de Normandy (1912) en Royal Barrière (1913) in een andere sfeer dan Honfleur. Deauville staat voor schitterende gebouwen, luxueuze hotels en droomauto’s (Maserati, Ferrari, Rolls-Royce, Porsche...). Om volop van de bonte mix van stijlen te genieten moet je met het hoofd in de wolken wandelen. Op die manier ontdek je de zogenaamde pré-koloniale stijl, houten vakwerk, bakstenen dakspanen, erkers, balkons, vensterkruisen, dakpannen van arduin en leisteen... Let aan de uiteindes van de nok op de voorwerpen in glimmend aardewerk die bijvoorbeeld een paard, haan en kat voorstellen. De stad verdient een pluim omdat de bezienswaardigheden in een prima staat verkeren. Deauville dankt haar succes aan Dieppe, waar de hertogin de Berry omstreeks 1820 de mode van de badsteden lanceerde. De rijke “Parisiens” zakten naar de badstad af met de eerste spoorweglijnen. Korte tijd daarna slaan een edelman (de halfbroer van Napoleon III) en de Lafitte-bank de handen in elkaar om Trouville en Deauville te ontwikkelen. In een mum van tijd vormen de hotels en casino’s een luxueus ensemble gewijd aan de vrijetijdsbesteding. Het Casino Barrière werd gebouwd in 1912 en de Hippodrome de la Touques opent in dezelfde periode de deuren. Hier organiseert men 32 dagen per jaar wedrennen op de vlakke baan, het grootste aantal PMU-wedstrijden in Frankrijk. Het Festival van de Amerikaanse film plaats in Deauville. Dit evenement lokte naar goede jaarlijkse gewoonte tal van beroemde gezichten en jetsetfiguren naar het badstadje. Zo kon je er de afgelopen jaren reeds Steven Spielberg, Tom Hanks, Nicole Kidman, Francis Ford Coppola en George Lukas tegen het lijf lopen. Deauville bekleedt een bijzondere plaats in de filmwereld omdat er reeds een groot aantal Franse films werd ingeblikt...

Als je je weg voortzet langs de kust bereik je Ouistreham- Riva Bella en de beroemde Pegasus Bridge van Bénouville. Deze brug werd afgebroken en heropgebouwd in het aan de constructie gewijde museum. Hier ontdek je het eerste huis van Frankrijk dat tijdens de Tweede Wereldoorlog werd bevrijd: een café! Het vissersgehucht Saint-Aubin sur Mer ontpopte zich omstreeks 1875 tot een badstad van de burgerij. Je kan er nog altijd de verkeersvrije laan langs de zee met villa’s in rococostijl, art nouveau en art deco bewonderen. Hier vertrekken steegjes die een heus netwerk vormen en die naar het dorpscentrum leiden. In de dorpjes zie je enkele traditionele vissershuisjes die uit dit roemrijke verleden dateren.

Bagnoles de l'Orne is een charmant en bloemrijk kuurstadje. Rond het mooie meer staan schitterende gebouwen en het witte Casino du Lac. De stad heeft een gematigd zeeklimaat dat een rustgevende invloed heeft op de zenuwen en bijzonder verkwikkend is. Het bronwater heeft een aangename temperatuur van 27° C en bevat weinig mineralen en veel oligo-elementen. In dit water baden, is aangewezen voor problemen van het aderstelsel (bijvoorbeeld vermoeide benen, spataders, obesitas..) en reumapatiënten. De constructie van het kasteel van Carrouges duurde van de 14de tot de 17de eeuw en het werd vooral onder impuls van Hendrik IV gebouw. Het kasteel is hoofdzakelijk opgetrokken in bakstenen, graniet en leistenen en is een mooie combinatie van een middeleeuwse architectuur van een verdedigingswerk, van de elegante renaissance-stijl en van de soberheid van het classicisme. Aan de ingang van het park en de kasteeltuin (momenteel zijn er restaurautiewerkzaamheden aan de gang) staat een elegant kasteeltje met een uitzonderlijk mooie poort en hek van ijzersmeedwerk. Dit kasteel is een omweg van enkele kilometers meer dan waard. Het charmante Château d'O in Mortrée werd tussen de 15de en 17de eeuw gebouwd en is een verrassende constructie. Bouwheer François d'O, favoriet van Hendrik III en onbekwame minister van financiën, verkwistte zijn fortuin en stierf in armoede. Je kan enkel de buitenkant van het kasteel, tijdens een rondleiding, bezoeken. Het enthousiasme van de gids die je tekst en uitleg verschaft over de romaanse stijl, flamboyante gotiek en renaissancestijl werkt aanstekelijk. Het is echter niet geweten of de slotgracht nu echt een verdedigingsmiddel was tegen belagers of dat het een louter esthetische functie had. Het binnenhof is aan de noordkant open en geeft uit op de slotgracht. Het kasteel is een allegaartje van verschillende stijlen. De eigenaars laten het gebouw momenteel restaureren en er werd zelfs een film ingeblikt ("Tolérance"). Hoogtepunt van de dag is de rondleiding (duur: ongeveer een uur) van de "Harras du Pin", een constructie dat nu een beschermd monument is. De paardenfokkerij werd door (en voor) Colbert opgetrokken tussen 1665 en 1728 en werd het Versailles van de paarden genoemd. Het is een van de beroemdste stoeterijen ter wereld en een schoolvoorbeeld van het aristo-cratische karakter dat het fokken van paarden destijds had. Dit domein van 1128 hectaren is een staatsbedrijf waar paardenfokkers dekhengsten kunnen gebruiken voor hun merries. De paringstijd duurt van eind februari tot half juli. Nu telt de stoeterij zestig hengsten van tien rassen. Ze zijn ingedeeld volgens ras, kleur, grootte en worden gekozen in functie van hun wedstrijdkwaliteiten en stamboom. Een dame met een charmante Britse tongval verzorgt de rondleiding van de stallingen van de hengsten. Boven elke stal hangt een bordje met de naam, het geboortejaar, stamboom (vader, moeder, grootvader, grootmoeder) en paardenfokker van de hengst in kwestie. De trotse dieren dragen tot de verbeelding sprekende namen zoals Koquin 8, Folamour du Bois, Express Road, Hello Jo, Tuti Fruti, Kiwi de l'Aumône, Vivier de Montfort. Tijdens je bezoek aan de stoeterij steek je heel wat op over de geschiedenis en anatomie van de paarden. Een hele kunde...

Daarna zet je koers naar het schiereiland van de Cotentin. Reis naar het noorden en bereik Cherbourg-Octeville. Deze haven heeft zowel een militaire en commerciële functie en je ziet er zowel plezier- en vissersboten. Zoals in de haven van Le Havre meren hier ook transatlantische cruiseschepen aan. Een bezoek aan de Cité de la Mer is een must. Dit bijzondere museum staat in het teken van het menselijke avontuur op zee. De Cité de la Mer is ondergebracht in de Gare Maritime Transatlantique waar de Queen Mary 2 voor anker ging. Het museum bestaat uit drie delen: de grootste atoomduikboot ter wereld (Le Redoutable), de hoogste diepzee-aquarium van Europa (11 meter) gevuld met 350.000 liter zeewater en tenslotte ruimtes gewijd aan de verkenning van de oceanen en de wereld van de duikboten. Als je alle bordjes leest, alle films bekijkt en alle videogames uitprobeert, duurt een bezoek snel drie uur. Volgende onmisbare halte aan de Bretoense kust is Auderville. Hier, in Goury, staat de vuurtoren van La Hague op een eilandje te midden van de zee. Verderop ligt de Nez de Jobourg, een lang en steil voorgebergte met kliffen die tot 127 meter hoog zijn. Je ontdekt een origineel en kenmerkend landschap.

Giverny vinden is geen sinecure. De zoektocht loont nochtans de moeite: de tuin en het huis (roze met groene luifels) van Monet (1840-1926), de meester van het impressionisme, zijn een betovering. De schilder streek hier in 1883 neer met zijn zeer grote gezin (zijn tweede echtgenote en hun acht kinderen). Hij liet in zijn enorme tuin van bijna twee hectaren een vijver aanleggen met een Japanse brug. Dit was de plek waar hij gedurende dertig jaar schilderde (o.a. zijn beroemde Waterlelies) en experimenteerde met technieken. Hij slaagde erin om in zijn doeken de nuances van licht, mist, zonneschijn en de kleuren te vertalen. In dit zonovergoten paradijsje kan je een indrukwekkend aantal bloemen en kleuren bewonderen met op de achtergrond de Japanse brug. «Lovely», «great», «incredible» zijn in deze tuin de meest gehoorde bewonderende kreetjes omdat de meeste bezoekers hier Brits zijn. Het huis onderging gelukkig geen transformaties en het is dan ook een heus kunstwerk. Neem dus gerust de tijd om het huis en de tuin te bezoeken. Vlakbij ligt Auvers-sur-Oise (amper 30 km van Parijs), het stadje waar Dr. Paul Gachet zich in 1872 vestigde. Hij nodigde Cézanne en Pissaro uit en in 1880 streek de zieke Vincent Van Gogh er neer. «Hier ben je ver genoeg van Parijs om op het echte platteland te vertoeven... Fabrieken hebben hier plaatsgemaakt voor een weelderige natuurpracht», aldus de Nederlandse grootmeester. Het platteland bracht de gekwelde artiest tot rust en stimuleerde zijn creativiteit in die mate dat hij er enkele van zijn laatste meesterwerken schilderde. Toch kon deze ultieme creatieve bui niet verhinderen dat ziekte, en vooral een kogel, een vroegtijdig einde maakten aan het leven van de gekwelde schilder. Bezoek in dit dorp zeker het gemeentehuis en de kerk die glansrijk aan de tand des tijd weerstonden. Andere bezienswaardigheid is de herberg Ravoux waar het museum is gehuisvest met de twee vertrekken waar Van Gogh tot aan zijn dood leefde. Zo ontdek je de donkere en smerige kamer met dakvenstertje waar de schilder zijn laatste dagen sleet. Dit bezoek draait niet om de bezienswaardigheden, maar wel om ietwat akelige gevoel dat je in deze vertrekken bekruipt... Je wordt er zowaar stil van. In de toegangsprijs is een uitstekende diavertoning inbegrepen. Het kerkhof ligt driehonderd meter van de kerk. Vincent Van Gogh en zijn broer Theo kregen er een laatste rustplaats. Een mooie plek om een nostalgische rustpauze in te lassen voor je huiswaarts keert...

• Lighthouse, in Saint-Aubin-sur-Mer: een charmant huis (lid van de Logis de France), in de stijl van een Britse vuurtoren aan de zee. Vanaf 55€ (1/2 pension) in het laagseizoen. Zeevruchten, vis en regionale keuken. Tel: 0033 (0)2 31977240. Website: www.logis-de-france.fr

• Hôtel l’Ecrin***, in Honfleur. Tel: 0033 (0)2 31144345. E-mail: Dit e-mailadres is beschermd tegen spambots. U heeft Javascript nodig om het te kunnen zien. . Web: www.honfleur.com. In dit 18de-eeuwse Normandische landhuis verblijf je in kamers met antieke meubels. Het hotel nestelt zich in een privé-park. Prijs: vanaf 95€ voor een tweepersoonskamer. (Lid van de Logis de France).

• La Maison de Lucie, in Honfleur, vlakbij het Musée Boudin. Tel: 0033 2 31144040. www.lamaisondelucie.com - Een karaktervol huis met 7 kamers. Vanaf 125€ voor een tweepersoonskamer, zonder ontbijt.

• Chevotel Hostellerie de la Hauqurie***, een tiental kilometer van d’Honfleur (volg de RN 175, in Quetteville). 17 kamers ingericht in een Normandisch kasteeltje. Tel. 0032(0)2-31656240. Web: www.chevotel.com Vanaf 110€/kamer in laagseizoen, zonder ontbijt.

• Hôtel Romantica**: Chemin du Petit Paris, Pennedepie, 7 km van Honfleur. Prijs: vanaf 60 tot 130€. Tel: 0033 2 31811400. www.romantica-honfleur.com

• Zeer luxueus: Normandy Barrière, in Deauville (aan de zee en het “Palais du festival’). Vanaf 260€ voor een tweepersoonskamer (in laagseizoen), zonder ontbijt. Tel: 0033 2 31143959. E-mail: Dit e-mailadres is beschermd tegen spambots. U heeft Javascript nodig om het te kunnen zien. . Web: www.lucienbarriere.com

• Goedkoper: gastenkamers en huurwoningen in stadjes zoals Trouville. Info bij het toerismebureau: tel. 0033-(0)2-31146070 E-mail: Dit e-mailadres is beschermd tegen spambots. U heeft Javascript nodig om het te kunnen zien. Website: www.trouvillesurmer.org Info over het Calvados-departement: Tel.: 0033-(0)2- 31279030 E-mail: Dit e-mailadres is beschermd tegen spambots. U heeft Javascript nodig om het te kunnen zien. Website: calvados-tourisme.com